3971994 zware vrachtwagensensor

De snelheidssensor is een sensor die de rotatiesnelheid van een roterend object omzet in een elektrische uitgang. De snelheidssensor is een indirect meetapparaat, dat kan worden vervaardigd door mechanische, elektrische, magnetische, optische en hybride methoden. Volgens verschillende signaalvormen kunnen snelheidssensoren worden verdeeld in analoog en digitaal.

Werkprincipe: de meeste daarvan voeren het pulssignaal uit (geschatte sinusgolf of rechthoekige golf). De methoden voor het meten van snelheid met pulsignaal omvatten de frequentie -integratiemethode (dwz f/v -conversiemethode, waarvan het directe resultaat spanning of stroom is) en frequentiemethode (waarvan het directe resultaat digitaal is).
In automatiseringstechnologie zijn er veel metingen van rotatiebewegingssnelheid en wordt de lineaire bewegingssnelheid vaak indirect gemeten door de rotatiesnelheid. De DC -tachogenerator kan de roterende snelheid omzetten in elektrische signalen. De toerenteller vereist een lineair verband tussen de uitgangsspanning en de snelheid, een grote uitgangsspanningsgradiënt en goede tijd- en temperatuurstabiliteit.
De tachometer kan in het algemeen worden verdeeld in het DC -type en het AC -type. De roterende snelheidssensor heeft direct contact met bewegende objecten. Wanneer het bewegende object contact maakt met de roterende snelheidssensor, drijft de wrijvingskracht de rol van de sensor om te roteren. De rotatiepulssensor die op de rol is geïnstalleerd, stuurt een reeks pulsen uit. Elke puls vertegenwoordigt een bepaalde afstandswaarde, zodat de lineaire snelheid kan worden gemeten. Het elektromagnetische inductietype wordt gebruikt om een ​​versnelling op de roterende as te installeren, met een elektromagnetische spoel aan de buitenkant. De rotatie is te wijten aan de doorgang van de versnellingspandlijn, zodat de blokgolfspanning kan worden verkregen en vervolgens de snelheid kan worden berekend.
De roterende snelheidssensor heeft geen direct contact met bewegende objecten. De mesrand van de waaier wordt geplakt met een reflecterende film, die de waaier ertoe aanzet om te roteren wanneer de vloeistof stroomt. De optische vezel brengt reflecterend licht uit zodra elke rotatie van de waaier, waardoor een elektrisch pulsignaal wordt gegenereerd. De snelheid kan worden berekend op basis van het aantal gedetecteerde pulsen.